H απάντηση σε αυτήν την ερώτηση διαφέρει ανάλογα το οικογενειακό τραπέζι που στρώνει καθένας από εμάς. Είναι σημαντικό, να θυμόμαστε πως το φαγητό, πέρα από μία βιολογική ανάγκη, είναι συγχρόνως μια απόλαυση. Είναι σημαντικό, η γεύση και η μυρωδιά του ζεστού φαγητού στο τραπέζι να είναι μία θετική εμπειρία για μικρούς και μεγάλους. Μια εμπειρία που καλύπτει την ύψιστη ανάγκη για τροφή, δημιουργεί οικογενειακούς δεσμούς και προσφέρει ευχαρίστηση.

Mην αφήσεις τη τελευταία σου μπουκιά, είναι η δύναμη σου

Δεν ωφελεί κανέναν να μετατρέπεται το φαγητό σε μέσο καταπίεσης. Σε καμία περίπτωση (είτε για να φάει περισσότερο/ λιγότερο, είτε για να φάει κάτι που δεν θέλει) δε βοηθά να θεωρεί το παιδί το γεύμα αγκαρία.

Μα τίποτα δεν τρώς παιδί μου; Φάε αγάπη μου άλλη μια μπουκιά για τη γιαγιά

Είναι γεγονός, πως τα μικρά παιδιά δεν τρώνε συναισθηματικά! Σε αντίθεση με εμάς τους ενήλικες, τα παιδιά αντιλαμβάνονται πότε πραγματικά πεινούν και τρώνε μέχρι να νιώσουν πως χόρτασαν. Δεν πρέπει να εξαναγκάζουμε το παιδί να φάει περισσότερο από όσο επιθυμεί καθώς υπάρχει το ενδεχόμενο να χάσει τη μοναδική ικανότητα που έχει, να υπακούει στα αισθήματα της όρεξης και του κορεσμού του!

Παιδί μου γίνεται να μεγαλώσεις τρώγοντας μόνο μακαρόνια με κιμά;

Όσο περισσότερο εστιάζουμε στο φαγητό, τόσο περισσότερες ευκαιρίες εργαλειοποίησής του, δίνουμε στο παιδί. Εκείνο, δηλαδή, παρατηρεί και αντιλαμβάνεται το έντονο άγχος μας για το φαγητό του και υποσυνείδητα το χρησιμοποιεί για να τραβήξει το ενδιαφέρον μας.

Διαβήτη θα πάθεις παιδί μου με τόσα γλυκά που τρως

Τα παιδιά, όπως και οι ενήλικες, πραγματοποιούν τις διατροφικές τους επιλογές ανάλογα με τη διαθεσιμότητα των τροφίμων που υπάρχουν στο χώρο τους. Επομένως, αν φροντίσουμε στο σπίτι μας να υπάρχουν άφθονα λαχανικά και φρούτα, αντί για σοκολάτες και πατατάκια, τα παιδιά μας θα στραφούν σίγουρα σε υγιεινότερες επιλογές!

Τελικά, να παρέμβουμε στην ποσότητα, την ποιότητα ή τη συχνότητα των γευμάτων;

Ας σταματήσουμε να αγωνιούμε για το αν θα φάει το παιδί και πόσο θα φάει και ας το αφήσουμε ελεύθερο να κάνει τις επιλογές του και να απολαύσει τα γεύματά του. Αν θέλουμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να αναπτύξουν μία καλή σχέση με το φαγητό, το ορθότερο είναι να επιλέγουμε εμείς το τι και το πότε στη διατροφή τους και τα παιδιά το αν και το πόσο.