Διατροφή στην Τρίτη ηλικία
Τα τελευταία χρόνια με την πρόοδο της ιατρικής επιστήμης και τη βελτίωση των υγειονομικών συνθηκών το προσδόκιμο επιβίωσης αυξάνεται συνεχώς. Ωστόσο, δεν είναι ακόμη σαφές αν τα προστειθέμενα χρόνια είναι καλής ποιότητας και ελεύθερα νόσου ή αν συνοδεύονται από ασθένεια ή/και αναπηρία. Η διατροφή στην Τρίτη ηλικία χρειάζεται να είναι πολλή προσεγμένη, ώστε να συνεισφέρει στην διατήρηση και αναβάθμιση της υγείας και της ποιότητας ζωής των μεγαλύτερων.
Χαρακτηριστικό της τρίτης ηλικίας είναι η έκπτωση της λειτουργικότητας του ατόμου. Με την πάροδο της ηλικίας, ο μεταβολικός ρυθμός μειώνεται ενώ η σύσταση του σώματος μεταβάλλεται. Συγκεκριμένα, η λιπώδης μάζα και το σπλαγχνικό λίπος αυξάνονται, ενώ η άλιπη μάζα σώματος ελαττώνεται. O ρυθμός των αλλαγών αυτών διαφέρει μεταξύ των ατόμων. Είναι σημαντικό, να μπορούμε να διακρίνουμε τις φυσιολογικές μεταβολές της γήρανσης από τις μεταβολές που οφείλονται σε νοσήματα, ώστε να διαμορφώσουμε το κατάλληλο διαιτολόγιο για κάθε ηλικιωμένο, που επισκέπτεται το γραφείο μας.
Άτομα τρίτης ηλικίας συχνά αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της σαρκοπενίας. Πρόκειται για την σχετική με την ηλικία απώλεια μυϊκής μάζας, δύναμης και λειτουργίας, η οποία ενδέχεται να επηρεάσει σημαντικά την ποιότητα ζωής, ελαττώνοντας την κινητικότητα και αυξάνοντας το κίνδυνο πτώσεων. Ιδιαίτερα δύσκολα αναγνωρίσιμο είναι και το φαινόμενο της σαρκοπενικής παχυσαρκίας, το οποίο είναι η απώλεια μυϊκής μάζας σε άτομα με περίσσεια λίπους. Το υπερβολικό βάρος σε συνδυασμό με τη μειωμένη μυϊκή μάζα οδηγούν στην περεταίρω ελάττωση της σωματικής λειτουργικότητας και κινητικότητας.
Παράλληλα, άτομα προχωρημένης ηλικίας συχνά παρουσιάζουν διατροφικά προβλήματα όπως η ανορεξία, η δυσφαγία, η δυσγευσία, η ξηροστομία, αλλά και ποικίλα ιατρικά ζητήματα, όπως χρόνια νοσήματα, κατάθλιψη και νευρολογικές διαταραχές. Οι παθολογίες, αυτές, μπορούν να βελτιωθούν αισθητά με ειδική διατροφική υποστήριξη.
Επομένως, για όλους όσους χτυπούν την πόρτα του γραφείου μας, ανεξαρτήτου ηλικίας, καταβάλλεται ιδιαίτερη προσπάθεια ώστε να:
- Ικανοποιούνται όλες οι ιδιαιτερότητες, οι ανάγκες και οι επιθυμίες.
- Επικρατεί η αίσθηση φροντίδας και ατομικής αποκλειστικότητας, προσαρμόζοντας το διαιτολόγιο στις ανάγκες του ατόμου και όχι το άτομο στους κανόνες της δίαιτας.
- Αναπροσαρμόζεται το διατροφικό πλάνο, σύμφωνα με τις διακυμάνσεις της ψυχοσωματικής υγείας του ατόμου.
- Δίνονται προσεκτικές/πρακτικές οδηγίες (σε ασθενή και φροντιστή), όπου χρειάζεται τροποποίηση της σύστασης ή της υφής των γευμάτων ή και συμπληρωματική χορήγηση τροφής μέσω σκευασμάτων.
- Παρέχονται ειδικά διατροφικά πλάνα σε ασθενείς με χρόνια νοσήματα, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, καρδιοπάθειες, παθήσεις γαστρεντερικού, νεφροπάθειες, άνοια κ.α.