ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ

Σακχαρώδης Διαβήτης

Ο Σακχαρώδης Διαβήτης (ΣΔ) είναι μια χρόνια πάθηση κατά την οποία διαταράσσεται ο μεταβολισμός της γλυκόζης στον οργανισμό, με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα επίπεδά αυτής στο αίμα (υπεργλυκαιμία). Η πάθηση είναι πολυσύνθετη και απαιτεί συνεχή ιατρική και διατροφική παρακολούθηση. Χαρακτηρίζεται από αυξημένα επίπεδα γλυκόζης κατά τη νηστεία (>= 126 mg/ dl) αλλά και μεταγευματικά (>200mg/dl 2 ώρες μετά το γεύμα). 

Τα κυριότερα συμπτώματα του ΣΔ είναι:

  • Πολυδιψία, πολυουρία, πολυφαγία
  • Αδυναμία, κόπωση, υπνηλία
  • Ανεξήγητη και ταχύτατη απώλεια βάρους
  • Ξηροστομία
  • Θολή όραση

Ο μακροχρόνια αρρύθμιστος διαβήτης (ο διαβητικός διατηρεί υψηλές τιμές γλυκόζης στο αίμα) προκαλεί φθορά στα αγγεία του οργανισμού. Τα άτομα με διαβήτη, έχουν 2-3 φορές αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακή νόσο, ενώ αυξάνεται κατά πολύ και ο κίνδυνος εκδήλωσης νεφροπαθειών, νευροπαθειών καθώς και παθήσεων των ματιών. Ιδιαίτερα δύσκολες επιπλοκές του ανεπαρκώς ρυθμιζόμενου ΣΔ είναι και η υπογλυκαιμία και η διαβητική  κετοξέωση.

Ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 1 (ΣΔτ1) είναι μια από τις πιο συχνές χρόνιες παθήσεις της παιδικής και νεανικής ηλικίας. Ο ΣΔτ1 οφείλεται σε καταστροφή των β-κυττάρων του παγκρέατος, που συνοδεύεται από απώλεια παραγωγής ινσουλίνης και εκδηλώνεται κλινικά με υπεργλυκαιμία. Ουσιαστικά, πρόκειται για αυτοάνοση διαταραχή κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στα β κύτταρα του παγκρέατος (φυσιολογικά παράγουν την ινσουλίνη). Τα αίτια, αυτής της διαταραχής, δεν έχουν αποσαφηνιστεί πλήρως. Μια πιθανή εξήγηση αποτελεί η αλληλεπίδραση γονιδίων με περιβαλλοντικούς παράγοντες.

Ο ρόλος της διατροφής στη διαχείριση του ΣΔτ1 είναι καίριος για την υγεία του ασθενή. Επομένως, εκτός της φαρμακευτικής αγωγής (απαιτείται εξωγενής χορήγηση ινσουλίνης μέσω ενέσεων ή αντλίας) χρειάζεται και εξατομικευμένη διατροφική υποστήριξη. Κύριος στόχος μας είναι ο βέλτιστος γλυκαιμικός έλεγχος του πάσχοντος και η πρόληψη εμφάνισης των επιπλοκών του ΣΔ. Συγκεκριμένα, στο γραφείο μας πραγματοποιείται:

  • Εκπαίδευση του ασθενούς στην καταμέτρηση των υδατανθράκων της τροφής.
  • Σχεδιασμός εξατομικευμένου διατροφικού πλάνου το οποίο θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες κάθε ατόμου για επίτευξη και διατήρηση ενός υγιούς βάρους.
  • Η προαγωγή ισορροπημένων διατροφικών συνηθειών, με έμφαση στην ποικιλία τροφίμων ώστε να διατηρηθεί και η απόλαυση του φαγητού στην καθημερινότητα.
  • Η κατάλληλη κατανομή των γευμάτων κατά τη διάρκεια της ημέρα σύμφωνα με τη φαρμακευτική αγωγή του πάσχοντος.
  • Διερεύνηση της ανταπόκρισης του οργανισμού κάθε ασθενούς στην αγωγή ινσουλίνης (μέσω ημερολογίων καταγραφής γευμάτων και τιμών σακχάρου).

Ο Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου 2 (ΣΔτ2) είναι ο πιο κοινός τύπος διαβήτη και οφείλεται στη μείωση της ευαισθησίας των κυττάρων του οργανισμού στην ορμόνη ινσουλίνη και στην προοδευτική μείωση της έκκρισής της. Ο ΣΔτ2 είναι πολύ συχνός μεταξύ των υπέρβαρων και παχύσαρκων ατόμων. Οι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση της νόσου είναι:

  • Ηλικία > 45 έτη
  • Περιφέρεια μέσης >102 cm (άνδρες) και > 88 cm (γυναίκες)
  • Δείκτης μάζας σώματος > 30kg/m2
  • Οικογενειακό ιστορικό ΣΔ
  • Οικογενειακό ιστορικό υπέρτασης, δυσλιπιδαιμίας ή καρδιαγγειακής νόσου
  • Γυναίκες με ιστορικό ΣΔ κύησης
  • Γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών

Για να αποφύγετε την πιθανότητα εμφάνισης της νόσου σας προτείνουμε, να διατηρείτε ένα υγιές σωματικό βάρος, να παραμένετε σωματικά δραστήριοι στην καθημερινότητα και φυσικά να ακολουθείτε μια ισορροπημένη διατροφή κοντά στο Μεσογειακό πρότυπο. Για όσους πάσχουν ήδη από ΣΔτ2 και καλούνται να διαχειριστούν καθημερινά την υπεργλυκαιμία συστήνεται:

  • Απόκτηση και διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους
  • Ρύθμιση ποιότητας, ποσότητας και καταμερισμού υδατανθράκων ανά γεύμα και ανά ημέρα (μείωση της πρόσληψής απλών σακχάρων, αποφυγή επεξεργασμένων υδατανθράκων και αντικατάσταση τους με σύνθετους)
  • Αποφυγή κορεσμένων λιπαρών και ταυτόχρονη αντικατάσταση τους με καλά μονοακόρεστα λιπαρά
  • Ενίσχυση φυσικής δραστηριότητας
  • Ενίσχυση της πρόσληψης φυτικών ινών
  • Περιορισμός της πρόσληψης αλκοόλ (κίνδυνος καθυστερημένης υπογλυκαιμίας)

Να τονίσουμε, πως πριν την οριστική εγκατάσταση σακχαρώδους διαβήτη, προηγούνται ορισμένα στάδια (προδιαβήτης). Τα άτομα που εμφανίζουν σημάδια προδιαβήτη (ινσουλινοαντίσταση, υπερινσουλιναιμία, τυχαίες υψηλές μετρήσεις σακχάρου) μπορούν ακόμη να αποτρέψουν την πλήρη εκδήλωση της διαταραχής, αλλάζοντας διατροφικές συνήθειες και αρχίζοντας τακτική δραστηριότητα.

Μην αφήνετε την υγεία σας στην τύχη της! Μαζί μπορούμε να προλάβουμε ή/και να αντιμετωπίσουμε το Σακχαρώδη Διαβήτη!